Kunstmatige intelligentie en Nirvana
Column van Michael Polman voor het Zoet in 2017
De toekomst komt steeds rapper naderbij. De openbare Bibliotheken verspreiden deze maand gratis het boek van Isaac Asimov uit 1950 ‘Ik, Robot’. In een 9-tal verhalen gepubliceerd sinds 1940 wordt de lezer geconfronteerd met de ontwikkeling en toenemende rol van robots.
Wat toen een ‘science fiction’ nu neigt het al een non-fiction te worden. Beroemde geleerden waaronder Stephen Hawking en zelfs Tesla-ondernemer Elon Musk waarschuwen voor kunstmatige intelligentie (AI) die de mensheid zou kunnen bedreigen. Killer-robots, zelf-rijdende auto’s en andere zelf-denkende machines mogen steeds meer beslissen en kunnen sneller leren door AI.
Wees dus deviant
Dat robots en AI snel belangrijker worden lijkt evident, wat echter vergeten wordt is dat dat mens niet alleen leert en beslist op grond van logica, regels en feiten. Het Nirvana – de wolk van niet weten – die zo veel mensen hopen trachten te bereiken moet het niet laten afweten tegen een naderend Walhalla van algoritmes, blockchains en Big Data die ons leven en doen nog meer analyseren en nog meer mogen gaan sturen: Digitale rechtbanken, AI-oncologen, kennis-gestuurde managers etc. gaan beslissen welke straffen, medicijnen en taken ons zullen worden voorgeschoteld.
Dat lijkt eerlijker, efficiënter en effectiever zegt men. Dat zou misschien kunnen, maar het echte Salomonsoordeel komt dan al snel om de hoek: Is de mens noch wel een efficiënt wezen? Of neemt deze te veel risico’s voor een duurzaam voortbestaan van onze kwetsbare planeet Aarde?
Nu is het hopen dat AI zich op tijd realiseert dat de Wet van Murphy niet in AI is op te nemen, dat spontane klunzige fouten, afwijkend gedrag en tegendraadse meningen de feitelijke voedingsbodem zijn van verandering. Immers uit orde komt geen verandering. Wees dus deviant, onaangepast, maak fouten en leer ervan zodat AI leert dat wij mensen nodig zijn om van elkaar te kunnen leren. Zo werkt vooruitgang.
